پروژه بررسی اثر یک UDMA جدید بر خواص مکانیکی کامپوزیت دندانی آزمایشی
پروژه بررسی اثر یک UDMA جدید بر خواص مکانیکی کامپوزیت دندانی آزمایشی دسته: داندانپزشکی و گرایش های مربوطه
فرمت فایل اصلی: WORD (قابل ویرایش)
تعداد صفحات فایل : 67دانلود فهرست پروژه قبل از خرید
پیدایش
مونومر Bis-GMA و کامپوزیتهای دندانی توسط Bowen و معرفی آنها به
دندانپزشکی ترمیمی بسیار موفقیت آمیز بود، بطوریکه به زودی این مواد به
عنوان مواد پر کننده زیبا مورد قبول واقع شدند. امروزه هدف نهایی تحقیقات
کامپوزیتهای دندانی پیشرفته این است که موادی تولید کنند که بتوانند در
تمامی موارد جایگزین آمالگام گردند. تاکنون مواد گوناگونی از جمله آلیاژهای
گالیوم، کامپوزیتهای بهبود یافته، گلاس آینومرهای تقویت شده و انواع مختلف
سرامیکها مورد مطالعه قرار گرفته اند. ملاحظات کلیدی برای مقبول بودن یک
ماده مناسب شامل: قیمت پائین تر، ملاحظات محیطی، مقاومت سایشی و مقاومت در
برابر شکستگی، و راحتی کاربرد کلینیکی می باشد. تا کنون هیچ ماده ای که
تمامی این خواص را دارا باشد تهیه نشده است ولی با توجه به پیچیدگی و قیمت
بالای سرامیکهای دندانی و آلیاژهای فلزی، کامپوزیتهای دندانی بهترین امکان
برای ایجاد یک ماده جایگزین واقعی برای آمالگام در آینده نزدیک هستند
گرچه
کامپوزیتهای دندانی امروزی کاربرد کلینیکی آسانی دارند، زیبا هستند و قیمت
نسبتاً پائینی دارند ولی همواره سه مشکل عمده در ارتباط با دوام کلینیکی
آنها مطرح می باشد: انقباض حین پخت شدن، مقاومت پائین به شکستگی، علاوه بر
اینها کامپوزیتها سایش بیشتری نسبت به سرامیکها دارند. با وجود اینکه خواص
مکانیکی کامپوزیت بیشتر تحت تأثیر فیلر است ولی ماتریکس ارگانیک نیز در
استحکام، سفتی (stiffness) و مقاومت در برابر سایش نقش قابل توجهی دارد.
تغییراتی که تا کنون در کامپوزیتهای تجاری ایجاد شده بیشتر روی تکنولوژی
فیلر بوده است در حالیکه مونومر رزینی تقریبا بدون تغییر باقی مانده است.
مقاومت در برابر شکست پائین کامپوزیتهای دندانی امروزی خصوصیتی است که
کاربرد آنها را بسیار محدود می سازد. تا کنون توجه بسیاری برای سنتز
مونومرهای جدید شده است تا جایگزینی برای فائق آمدن بر این مشکلات فراهم
شود. انتظار می رود که با استفاده از مونومرهایی با خواص مطلوبتر بتوان
دوام کلینیکی ترمیمهای کامپوزیت را بیشتر کرده و موارد کاربرد آنها را
گسترش داد
با
بررسی سیر پیدایش رزینهای کامپوزیتی به سیمانهای سیلیکات و سیستمهای
آکریلی خواهیم رسید. با گذشت زمان و افزودن ذرات شیشه به عنوان فیلر و نیز
با پیدایش مونومر Bis–GMA کامپوزیتهای دندانی به دنیای دندانپزشکی معرفی
شدند. کامپوزیتها بدلیل خواص مکانیکی بالاتر، انقباض کمتر در هنگام
پلیمریزاسیون، مقاومت بیشتر در برابر سایش و نهایتاً نتایج کلینیکی بهتر
جایگاه ویژه ای در دندانپزشکی یافتند و با پیدایش سیستمهای باندینگ و
پیشرفت در این زمینه به عنوان ماده ای بسیار با ارزش در دندانپزشکی ترمیمی
در نظر گرفته شدند.
رزین یا مونومر UDMA (Urethane dimethacrylate):
رزین یا مونومر UDMA (Urethane dimethacrylate):
در
مولکول یورتان دی¬متاکریلات، بیس فنل – آ با ایزوسیانات خطی جایگزین شده
است و همین امر باعث شده تا ویسکوزیتی این مولکول نسبت به Bis-GMA کمتر
باشد. هر دوی این مونومرهای رزینی (Bis-GMA و UDMA) دارای وزن مولکولی بالا
و لذا بسیار ویسکوز هستند [4و6و8] و با اضافه نمودن مقدار کمی از فیلر،
کامپوزیتی با قوام بسیار بالا تولید می گردد که قابل استفاده در کلینیک نمی
باشد. به منظور حل این مشکل مونومرهای رزینی که به عنوان کنترل کننده
ویسکوزیتی معروفند به سیستم اضافه می شوند.
