پروژه تحلیل جایگاه الیاف NOMEX در صنایع کامپوزیتـی

پروژه تحلیل جایگاه الیاف NOMEX در صنایع کامپوزیتـی
دسته: مکانیک و گرایش های مربوطه
فرمت فایل اصلی: WORD (قابل ویرایش)
اصولاً
کامپوزیت ها در راستای اصلاح و بهبود خواص مکانیکی مواد ساخته میشوند.
بدین معنا که با استفاده از یکسری مواد بعنوان فاز تقویت کننده، امکان
بهبود مواد با ساختارهای مرکب را ایجاد میکنیم. بدین ترتیب ماده ای مرکب
با خواص ایده آل تری ایجاد میشود که بنا به کاربرد آنها این خواص قابل
تغییر میباشند و باعث افزایش کارایی و وسعت بیشتر کاربرد مواد در صنایع
مختلف میگردند. کامپوزیت ها با ساختارها و تقویت کننده های متفاوتی نظیر
کامپوزیت های با تقویت کننده الیاف ساخته می شوند. یک دسته از این الیاف،
الیاف آرامیدی است. الیاف آرامیدی خود به دو نوع پارا و متا قابل تقسیم است
که الیاف نومکس از نوع متا آرامیدی میباشد. الیاف نومکس در کامپوزیت ها
باعث بهبود شکل پذیری، چقرمگی، مقاومت در برابر دمای بالا، مقاومت تابشی و
افزایش استحکام عایق ها میشود و در صنایع آسفالت سازی، صنایع فلزی، مواد
کانی، صنایع الکتریکی و ... به وفور کاربرد دارد. بدلیل مقاومت به دمای
زیاد این ماده از آن در ساخت لباس های ضد حریق استفاده میشود و بدلیل خواص
مکانیکی خوب آن، ورق های استاندارد آن برای پرسکاری در صنایع مختلف بکار
میروند. بعلاوه اینها نومکس در مقایسه با سایر الیاف دیگر، مقاومت شیمیایی
نسبتاً بالایی را دارا میباشد و از ساختمان شیمیایی ویژه ای برخوردار
بوده که باعث افزایش روزافزون کاربرد این ماده در کامپوزیت ها بخصوص در سال
های اخیر شده است.
روشهای تقویت مواد در صنعت
روشهای تقویت مواد با ساخت کامپوزیت ها
روشهای تقویت مواد در صنعت
به منظور افزایش بازده و کارایی، عملیاتهای مختلفی بر روی مواد صورت می گیرد که آنها را می توان به چند دسته تقسیم بندی کرد:
1) عملیات مکانیکی 2) عملیات حرارتی 3)عملیات شیمیایی 4) عملیات فیزیکی
که
در اینجا و بنا به ضرورت به تشریح گوشه ای از عملیات فیزیکی خواهیم پرداخت
و با معرفی این عملیات به شناخت بهتر آن کمک می کنیم. استفاده از مواد
مختلف در کنار هم، به منظور افزایش کاربردی برخی خواص آن را عملیات فیزیکی
گویند که با تشکیل ماده ای با خواص جدید همراه خواهد بود. این ماده جدید را
ماده مرکب (composite) نامیده اند که خود انواع مختلف داشتند و ساخت و
استفاده از آن طی سالیان اخیر رشد چشمگیری را داشته است.
روشهای تقویت مواد با ساخت کامپوزیت ها
بطور
کلی، در ساخت یک کامپوزیت، دو یا تعداد بیشتری از مواد سهیم بوده و به
صورت درشت ساختاری با هم ترکیب می گردند. به طوری که ما می توانیم اجزاء را
نسبت به هم تغییر دهیم. این خصوصیت یکی از اصلی ترین خصوصیات آن می باشد.
همچنین باید توجه داشت که این پیوند فیزیکی بوده و هرجزء از آن خواص شیمایی
و فیزیکی خود را حفظ می نمایند. اما یک وجه مشترک تمایز بین دو جزء وجود
دارد که این یک نوع مرز بوده و از حل این دو جزء جلوگیری می کند. به واقع
کامپوزیت ترکیب دو یا چند ماده بوده که ساخته دست بشر است. البته می توان
در طبیعت کامپوزیتهای فراوان و پیچیده ای را یافت. استخوان یکی از انواع آن
است که با وجود قدمت آن در طبیعت، کارایی فوق العاده و دارا بودن پیچیدگی
در ساختار آن را شاهد هستیم. کاهگل را نیز که از نوع بشر ساخته بوده را می
توان به عنوان ساده ترین کامپوزیتها یاد کرده که کارایی محدود و ساختار
ساده ای را دارا می باشد.
ساخت
کامپوزیتها توسط بشر با اهداف خاصی صورت می پذیرد. و دارای چند جزء می
باشد که این اهداف تعیین کننده اجزاء تشکیل دهنده کامپوزیت می باشد و این
اجزاء کامپوزیت را تحت الشعاع قرار می دهد. کامپوزیتها انواع مختلف داشته و
هر یک دارای ساختاری متفاوت و به منظور بکارگیری خاصی مورد طراحی و ساخت
قرار می گیرند. دسته بندی های مختلفی برای کامپوزیتها تعیین شده است. یکی
از آنها را که بر مبنای نوع ساختار آن پایه ریزی شده را در شکل 1-1 مشاهده
می کنیم. نانوکامپوزیتها بسیار پیچیده و هزینه ساخت آنها نیز زیاد می باشد.
این دسته از انوع جدید و بسیار پیشرفته آن می باشند. کامپوزیتهای لیفی، با
سادگی و تنوع بیشتر دسته دیگر بوده و بنا به ضرورت بحث در آنچه که خواهد
آمد از این دسته از کامپوزیتها و نوع خاصی از آنها سخن خواهیم گفت.
